Simona. Opowieść o niezwyczajnym życiu Simony Kossak - książka Anny Kamińskiej była lekturą grudniowego spotkania DKK dla dorosłych. W świątecznym nastroju rozmawiałyśmy zarówno o niezwykłej postaci jaką była Simona Kossak oraz o tym jak przedstawia ją autorka książki. Wszystkie panie były zachwycone książką, a dodatkowego uroku spotkaniu dodał świąteczny nastrój, drobne upominki oraz ciasto urodzinowe pani Marianny :-) 

Opinię o ksiażce napisała pani Ela Herbik:

Jest to książka niezwykła. Tak jak nietuzinkowa jest jej bohaterka – Simona Kossak. Trudno nazwać tą książkę biografią. Bardziej jest to barwna opowieść o życiu; pięknie przedstawiona, poukładana, prawdziwa.

Simona to córka, wnuczka i prawnuczka sławnych malarzy- Jerzego, Wojciecha i Juliusza. Talentu malarskiego po przodkach jednak nie odziedziczyła. Zdecydowanie obdarzona została talentem literackim, jak jej sławne ciotki Magdalena Samozwaniec i Maria Pawlikowska-Jasnorzewska.

Autorka bardzo umiejętnie ukazała toksyczne dzieciństwo Simony i trudną młodość spędzoną w Kossakówce w Krakowie.

Simona nie miała łatwego życia. W dzieciństwie i młodości żyła w cieniu wielkich Kossaków. Nie czuła się kochana, wręcz przeciwnie, czuła się gorsza, bo była dziewczynką i na dodatek bez talentu malarskiego. Od dzieciństwa fascynował ją świat zwierząt. Leczyła je, opiekowała się nimi, spełniała się w tej opiece  ale też zgłębiała wiedzę o zwierzętach. Ta miłość do zwierząt sprawiła, że po licznych niepowodzeniach zdecydowała się na podjęcie studiów na wydziale biologii, koncentrując się na psychologii zwierząt. Rozpoczęła je przeciętnie, a ukończyła z wysokimi notami. Już wtedy widać było naukowe zacięcie Simony. Ona sama chciała zostać badaczem dziko żyjących zwierząt w Bieszczadach. Nie udało jej się spełnić tego marzenia. Ostatecznie wyjechała do Białowieży, gdzie miała pracować przez trzy lata. Została jednak na całe życie. Stworzyła tam sobie własny świat i żyła tak, jak tego pragnęła. Mieszkała w puszczy,  w leśniczówce, w bardzo prymitywnych warunkach ( bez prądu, bieżącej wody, łazienki). Ale czuła się tam na swoim miejscu, szczęśliwa, w swoim raju na ziemi,  w swojej Dziedzince. Swoje życie poświęciła badaniu zwierząt, rozumieniu ich zachowań, instynktów, ich wpływu na środowisko. Pracując tam najpierw się doktoryzowała, habilitowała, a następnie otrzymała tytuł profesora nauk leśnych. Była osobą wielu talentów- oprócz pracy naukowej pasjonowała się nagrywaniem słuchowisk o zwierzętach, tworzyła artystyczne filmy o przyrodzie, pięknie o niej pisała, ale była też bezkompromisową „wojowniczką” o dobro zwierząt. Simona żyła przez wiele lat w cieniu sławnego nazwiska i bagaż tych doświadczeń przywiozła też do Białowieży. Ciężko pracowała, żeby osiągnąć sukces i z godnością nosić to nazwisko. I oczywiście to jej się udało.

Autorka tej pięknie wydanej, z licznymi fotografiami, książki ukazała Simonę Kossak jako osobę wielkiego serca dla zwierząt, a jednocześnie dystansu do ludzi, ogromnej wiedzy o przyrodzie i skromnej w oczekiwaniach do warunków dnia codziennego. Zrobiła to w sposób lekki, trochę gawędziarski, ale jednocześnie odnosząc się z głębokim szacunkiem dla swojej bohaterki.

Elżbieta Herbik – DKK dla dorosłych